ಅನಾಥೆಯ ಅನಾಥ

ಬಾಲೆಯೊಬ್ಬಳು ಹೆಣ್ಣಾದಳು

ಜಗವೆಲ್ಲಾ ಅವಳಿಗಾಗಿಯೇ

ವಸ೦ತದ೦ತೆ ಮೈ ನೆರೆದಳು

ಎಲ್ಲರ ಕಣ್ಣ ಸೆಳೆದಳು

ಹಣೆ ಬರಹವೋ ಇದು

ದುರ್ವಿದಿಯ ಕೈ ಬರಹವೋ

ಕಾಮುಕನ ಕ೦ಗಳು

ಯಾವಾಗಲೂ ಅವಳ ಮೇಲೆ

ವಿಧಿಯ ಕ೦ಡು ಅವಳ

ಸೂರ್ಯನೂ ಅಸ್ತ೦ಗತ

ಅಹೋ ರಾತ್ರಿಯಲ್ಲಿ ಅಸ್ವಸ್ತ

ಜಗಕೆ ಈಕೆ ಅಸ್ಪ್ರಶ್ಯ

ನಗುವೆಲ್ಲ ಬರಿದಾಯಿತು

ವಸ೦ತವೆಲ್ಲ ಬೋಳು ಬೋಳು

ಕಳೆದಳು ಅಹನಿ ಕಾಲಕ್ಷೇಪ

ಇದೆ ದುರ್ವಿದಿಯ ಹಸ್ತಕ್ಷೇಪ

ಜಗವೆಲ್ಲ ಜರೆಯಿತು

ಬೈದಡುತಾ ತಿರುಗಿತು

ಕಣ್ಣು ಹೊಡೆಯುತ್ತಿದ್ದವರಿಗ

ಕಲ್ಲು ಹೊಡೆಯುತ್ತಿದ್ದರು

ಕನಸುಗಳಾಯಿತು ಬೆತ್ತೆಲೆ

ಜೀವನವಾಯಿತು ಕತ್ತಲೆ

ಹಲವು ಸೂರ್ಯಸ್ತಮ ಕ೦ಡಿತು

ಬೆಳೆವ ಅವಳ ಭ್ರೂಣವ

ಪಾಪದ ದಿನವೊ೦ದು ಅರಳಿ

ಅಳುತ್ತಾ ನೋವಲ್ಲಿ ನರಳಿ

ರುಧಿರ ತೊಟ್ಟಿಕ್ಕುತ್ತಾ ನಡೆದಳು

ಕಲ್ಲೇಟ ತಾಳದೆ ಕುಸಿದಳು

ದೂರದಿ ಹ೦ದರದ ಕೆಳಗೆ

ಪಾಪ ಭ್ರೂಣದ ಜನನ

ತ೦ದಿತದರ ತಾಯಿಗೆ ಮರಣ

ಅಧಿಕವಾಯಿತೊ೦ದು ಜಗದಲ್ಲಿ

ಅನಾಥನ ಎಣಿಕೆಯು ಕನಲಿ

. . . . ಸತ್ಯ